Психологтар гештальтты жеке бөліктерден тұратын жағдайдың кез келген тұтас бейнесі деп атауға болады деп есептейді. Адамдар көпшіліктің арасынан таныс біреуді байқағанда немесе өтіп бара жатқан көліктің терезесінен бұрыннан ұмытылған әнді естігенде гештальтты жабады.