1812 жылы таңу пункттері мен ауруханалардағы негізгі медициналық құрал жараларды таңу және емдеуге арналған «аппарат» болды. Оған турундалар (тампондар), бюлеттер және пелоталар («шарлар»), компресстер (майлықтар), губкалар, гипстер және таңғыш «аппаратты» бекітуге арналған бинттер кірді.