Әжелер көбінесе «стресс-буферлер», отбасының «күзетшілері», «тамырлар», «төрешілер» және «қолдаушылар» ретінде қарастырылады. Зерттеулер көрсеткендей, балалар әжесі мен әжесімен қарым-қатынасында ерекше қабылдау табады, бұл оларға эмоционалды және психикалық жағынан пайдалы. Отбасы бұзылған кезде ата-әжелер басты тірек бола алады.