осы кезеңдегі үш монархтың екеуі (Екатерина II мен Александр I) крепостнойлық құқыққа теріс көзқараста болғанымен, олар оны жоюға батылы жетпеді. Николай I енді төңкерістен қорықпай, Ресейді ішкі тұрақтылық пен сыртқы күшпен қамтамасыз ететін крепостнойлық құқықты қоғамдық жүйенің негізі деп санады.