Лаевский өз өмірінің түсіндірмелері мен негіздемесін біреудің теорияларынан, әдеби типтерден табуға дағдыланады, өзін Онегинмен және Печоринмен, Анна Каренинамен, Гамлетпен салыстырады. Ол жетекші идеяның жоқтығы үшін өзін кінәлауға, жеңілген және артық адам екенін мойындауға немесе өзін-өзі ақтап алуға дайын.