Ақыл-парасат табиғат әлемінің және оның көрінетін, осы дүниелік заңдарының шекарасында қалады. Діни сенімнің субъектісі – табиғаттан тыс күштер мен болмыс. Сенім объектісі бақыланатын себеп-салдардан тыс бар ретінде қарастырылады, сондықтан адам санасымен танылмайды.