«Мен ешқашан қайтып оралмаймын, өйткені маған керегі бар Ресей әрқашан жанымда: әдебиет, тіл және менің орыс балалығым», - деді Набоков және Ресейге бұрылып, өлеңінде былай деп жазды: «Менен құтыл, мен саған жалынамын! Кеш сұмдық, өмірдің шуы басылды.