Ақынның философиялық лирикасы адам жанының трагедиялық екі жақтылығын сезінуімен ерекшеленеді және жақсылық пен жамандықты таңдау мотивімен тығыз байланысты. Лермонтовтың философиялық лирикасына «Дұға», «Менің жыным», «Жын», «Періште», «Жолда жалғыз шығамын» және тағы басқа өлеңдері кіреді.