Дворяндар «асыл», яғни осы иеліктерден түсетін табыстан өмір сүруі керек еді. Қол еңбегін немесе төменгі дәрежедегілерге бағынуды (әскери немесе шіркеу қызметі сияқты кейбір ерекшеліктерді қоспағанда) қамтитын жұмыстарға тыйым салынды (асыл мәртебені төмендету ретінде) немесе қоғам тарапынан ұнамсыз болды.