Жалпы алғанда, азаматтық қоғам азаматтардың бір-біріне зиянын тигізбейтін ережелерді орнату арқылы әлеуметтік қақтығыстарды реттейтін саяси құрылым ретінде қарастырылды. Классикалық кезеңде бұл ұғым ізгі қоғамның синонимі ретінде қолданылып, мемлекеттен ерекшеленбейтін ретінде көрінді.